tag:blogger.com,1999:blog-34862959247506172812024-02-02T02:54:30.240-08:00Mein Dailymarquese von Sade.Amanda Costahttp://www.blogger.com/profile/17427109728984645283noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-3486295924750617281.post-74583082178072215472011-01-08T17:37:00.000-08:002011-01-08T17:43:44.956-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZKub0CPZDm7Nhz3GQ7HMKmoPV_kVvySfqz581JDdFS1yK5eR82tNQktcZousezjVFpwZ2GX56axEcFCcHrLbHValZnd4XnFyUvbV7yv1W6KfYUHrk-YfZbBMoxlMTNsoltnqcKdkAJMs/s1600/Recess_is_over__by_mumbojumbo89.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 141px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZKub0CPZDm7Nhz3GQ7HMKmoPV_kVvySfqz581JDdFS1yK5eR82tNQktcZousezjVFpwZ2GX56axEcFCcHrLbHValZnd4XnFyUvbV7yv1W6KfYUHrk-YfZbBMoxlMTNsoltnqcKdkAJMs/s200/Recess_is_over__by_mumbojumbo89.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5559995361566269042" /></a><div style="text-align: left;">" Desenho toda a calçada... acaba o giz, tem tijolo de construção. Eu rabisco o sol... que a chuva apagou..."</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">- E quando encontro pedras no caminho, guardo todas elas. Um dia, construirei um castelo| (Fernando Pessoa)</div>Amanda Costahttp://www.blogger.com/profile/17427109728984645283noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3486295924750617281.post-29341917358660565462010-12-25T08:09:00.000-08:002010-12-25T08:13:36.434-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizD06jd6AO8pDv__PYUgqoEY4wEDpj9ZfPyRvbZy5menaq7V9YmmS4DJt4VclBHejuh6ZCuSJfExVx3oACwz7JjnttoA39Wlxvt15zeWWF1ck3rBBjinzzKi1RhNEdRxfpu3CydvLl5jg/s1600/OgAAAK-2snVq7X8zjpk8xx5fb8jl0y26tXUTq8sqitj3L4dCi-amzFcBm4_NN6_ENP4szhbX39e5O0lPSynuBa-4yZMAm1T1UOx5R6EIEoVlMQNZpkUUoxJOjze3.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 256px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizD06jd6AO8pDv__PYUgqoEY4wEDpj9ZfPyRvbZy5menaq7V9YmmS4DJt4VclBHejuh6ZCuSJfExVx3oACwz7JjnttoA39Wlxvt15zeWWF1ck3rBBjinzzKi1RhNEdRxfpu3CydvLl5jg/s400/OgAAAK-2snVq7X8zjpk8xx5fb8jl0y26tXUTq8sqitj3L4dCi-amzFcBm4_NN6_ENP4szhbX39e5O0lPSynuBa-4yZMAm1T1UOx5R6EIEoVlMQNZpkUUoxJOjze3.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5554652850144203762" /></a>" Estavam próximos demais. Henri tocou levemente o rosto da garota, a mão fria acariciando sua pele quente. Num roçar de lábios, Suzana fechou os olhos. E, sem que percebesse, deixou os mesmos se entreabrirem, as línguas tocaram-se calmamente. Naquele momento, o ar lhe faltou. Não soube descrever a sensação. Queria apenas que durasse para sempre. " (...)<div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"><br /></span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> <i>(Maldição do Sangue - Por marquese von Sade).</i></span></div>Amanda Costahttp://www.blogger.com/profile/17427109728984645283noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3486295924750617281.post-87167006413619640062010-11-27T18:58:00.000-08:002010-11-27T19:33:35.578-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf_TQ-dkHVjSmec08rdrh7gCwgaC320cEeN9lVOiioOaLwDROaHtQemy9Q2pwMTGuLxXlXnT7AsemC_Hxtz9E3Mm7lD_7H3i7dbXq72O_w8_GwnW8AbhmCM8vPKlvSP09Vr5rFZ7u1EW4/s1600/hp___o___children_by_youkaiyume-d33he2r.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 37px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf_TQ-dkHVjSmec08rdrh7gCwgaC320cEeN9lVOiioOaLwDROaHtQemy9Q2pwMTGuLxXlXnT7AsemC_Hxtz9E3Mm7lD_7H3i7dbXq72O_w8_GwnW8AbhmCM8vPKlvSP09Vr5rFZ7u1EW4/s400/hp___o___children_by_youkaiyume-d33he2r.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5544430067667913554" /></a><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">'' <span class="Apple-style-span" >Que lugar perfeito para se estar com os amigos. Dobby está feliz por estar com Harry Potter.</span> '' - HP e as Relíquias da Morte (parte 1)</span></span><br /><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span><span class="Apple-style-span" >Para aqueles o fim deixou marcas</span>.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">As escadas ainda estavam molhadas, manchas vermelhas a sujavam desde de seu topo até onde ela estava. Pra mim era loucura, o que um tonto nunca fora capaz de entender ou sentir. O poder das palavras, o poder de páginas transformando vidas. Estava com o ultimo manuscrito em mãos. Não haveriam outros... Seu choro era como um canto belo, tão lindo que consumia minhas forças. Tinha apenas de fazê-la entender (...) Haviam degraus suficientes. Arrancava páginas uma a uma, sem olhá-las enquanto as deixava para trás, a cabeça latejando forte. '' <i>Não mais haverá igual, mas a magia não está apenas na ponta das varinhas.</i> '' Não entendia por que meu rosto estava molhado. Meu choro inundava a escada, como o dela. Como o sangue que suas feridas abertas expulsavam. Vidas ficavam para trás. Sentia que tinha de recolhe-las, mas tinha de deixá-las ali. Era o fim. As ultimas páginas enfim estava próximas. O som do papel rasgando cortava-me as veias, atingiam-me o coração. Não ousava olhar para trás. Página 592. Abaixei-me perto dela. Entreguei-lhe a ultima página.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">- Acabou. - minha voz saiu falha, embargada.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Ela fez que não com a cabeça. Delicada, como era, tocou minha mão e a levou a seu coração. As batidas eram fortes, vivas. O sangue tornou a manchar minha mão. Ainda estava doendo. Mas então, entendi onde verdadeiramente estava guardada a magia a qual tanto amamos.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">'' </span></span><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: small; "><span class="Apple-style-span" ><i>Creio que as pessoas não entendem quão confusos foram esses 17 anos de trabalho para minha vida pessoal. Tudo se misturou numa coisa só.</i></span><span class="Apple-style-span" > '' (JK Rowling)</span></span></span></div>Amanda Costahttp://www.blogger.com/profile/17427109728984645283noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3486295924750617281.post-40232860518592752372010-08-18T17:16:00.001-07:002010-08-18T17:20:39.764-07:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSs7ZITzK3LrIhXgXNsT8pzDIepDIOp3BjmWE4wCV6YF_EOSEksrcUBJNaaXTgKt4Il91zcl1xGkdrXsP2voValUO0YhdGztHDTUp7mER36-_yBwEn8_5-LpghV-32ymkIyLDDgc2FnGQ/s1600/Fly_my_angel____II_by_MadChaosCat.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 150px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSs7ZITzK3LrIhXgXNsT8pzDIepDIOp3BjmWE4wCV6YF_EOSEksrcUBJNaaXTgKt4Il91zcl1xGkdrXsP2voValUO0YhdGztHDTUp7mER36-_yBwEn8_5-LpghV-32ymkIyLDDgc2FnGQ/s200/Fly_my_angel____II_by_MadChaosCat.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5506908717140108770" /></a><p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span style="font-size:14.0pt;font-family:Harrington;mso-bidi-font-family:Arial; color:red">P</span><span style="font-size:14.0pt;font-family:Harrington; mso-bidi-font-family:Arial"><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">rece</span> ao Superior<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span style="font-family:"Arial","sans-serif""><span style="mso-tab-count:1"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" >Ajoelhar-me diante do altar<o:p></o:p></span></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Perdoai os meus pecados, os meus tão impuros pecados<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Os quais poluem minha mente e meu coração<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Afastando-o do que me fora dito para seguir</span></span><span class="Apple-style-span" ><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><o:p><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > </span></span></o:p></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Perdoai os toques que comprometem minha pureza<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Os toques que arrepiam-me a pele e me fazem suar<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Gemer como uma navalha que atravessa minha carne<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Oh, perdoai o meu pecado da carne, exercido sem a sua </span><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_1"><span class="Apple-style-span" >bênção</span></span><span class="Apple-style-span" ><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><o:p><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > </span></span></o:p></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Perdoai o sorriso em meus lábios enquanto o sangue escorre por eles<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > O sangue que tanto desejei, me torturando<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Que por um momento, alimentou minha alma<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Perdoai através de minhas preces, minha loucura, doença imaginaria<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><o:p><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > </span></span></o:p></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Piedade de mim, pelo tempo perdido em diversões mundanas<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Os cigarros e as bebidas descontroladas<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > As músicas que por vezes criticam a sua verdade<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > E o arrependimento que nunca vem. <o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><o:p><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > </span></span></o:p></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > E lhe imploro por minha redenção, a unção eterna<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Enquanto, ajoelhada diante do altar, o fogo o consome<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Logo queimará a minha pele, purificará minha alma<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal;mso-pagination:none;mso-layout-grid-align:none;text-autospace:none"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" > Então, abençoai minha chegada ao seu chamado paraíso</span></span><span class="Apple-style-span" ><o:p></o:p></span></p>Amanda Costahttp://www.blogger.com/profile/17427109728984645283noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3486295924750617281.post-4208882075611013752010-03-31T17:54:00.000-07:002010-03-31T18:03:20.007-07:00Poetas<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg1nlUbl4FzIOOSymo9TFtPTIFB_HT6ekmcPbUXo2IXA_Cm7JceNX4cabepL8NPg4jXRWAtEKigPODXlIPB5X_87ShP2NPd1TkRbfHpDvnlzSEqYJZjtOfmCQcRy3dgHIKH2dOyWUobNc/s1600/blogger.jpg"><br /><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 278px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg1nlUbl4FzIOOSymo9TFtPTIFB_HT6ekmcPbUXo2IXA_Cm7JceNX4cabepL8NPg4jXRWAtEKigPODXlIPB5X_87ShP2NPd1TkRbfHpDvnlzSEqYJZjtOfmCQcRy3dgHIKH2dOyWUobNc/s400/blogger.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5454967616884158898" /></a><br /><br /><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Os verdadeiros e maiores poetas estão mortos.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Não sei se agradeço aos céus ou choro por tal coisa.<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>As vezes penso que agradecer seria melhor ...</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Pelo fato de saber que um Deus não suportaria viver nos tempos atuais.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>As guerras, mortes sem sentido e o descaso para tudo isso.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>E se hoje existissem, assim como raras exessões que aqui estão</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Não teriam o seu valor. Não seriam idolatrados como deveriam</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Mesmo com tanta coisa real a se escrever</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Ninguém mais sente ... nada mais toca um coração</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Lágrimas só são derramadas pela dor física, poucas vezes por sua dor mental.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Eu devo chorar por tais injustiças. O coração pesado das pessoas</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Que não mais se importam com nada.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Nem com músicas e poemas feitos, dedicados a eles.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Eu sinto. E me importo ...</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Será que assim me torno inulmana?</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Ou um poeta morto ?</div><div>/ <span class="Apple-style-span" style="color:#FFCCCC;">m</span>arquese <span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><i>Barcelos</i></span> François <span class="Apple-style-span" style="color:#666666;"><i>of</i></span> <b>S</b>ade.</div>Amanda Costahttp://www.blogger.com/profile/17427109728984645283noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3486295924750617281.post-44589534719183639302010-01-21T10:30:00.000-08:002010-01-21T10:49:20.860-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeQOJ5WKLb4eNpeI5v1oVX7ErpIpWZC5wMTn6Fvm0PwyFTUZP1fUKP7BicC7r17O57F8_lwRWsLvebyRlYNaa9iJrodKJDFA-kutgeI0tJgIIC0JpSQ3W0lugWVwBrSyHUvLVaTcdc5FA/s1600-h/n___m_by_Pretty_As_A_Picture.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 204px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeQOJ5WKLb4eNpeI5v1oVX7ErpIpWZC5wMTn6Fvm0PwyFTUZP1fUKP7BicC7r17O57F8_lwRWsLvebyRlYNaa9iJrodKJDFA-kutgeI0tJgIIC0JpSQ3W0lugWVwBrSyHUvLVaTcdc5FA/s320/n___m_by_Pretty_As_A_Picture.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5429266281436013170" /></a><div><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;">" Como fosse um par que nessa valsa triste se desenvolvesse ao som dos bandolins " </span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Foram as primeiras palavras que deslizaram no papel naquele fim de madrugada, quando o crepúsculo da manhã trazia mais um dia frio. E assim me lembrara do começo da noite. </div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Seus passos deslizando no chão num ritmo lento, acompanhando sapatos pretos e bem cuidados, enquanto o velho dono do bar parecia apressiar a dança com um instrumento de cordas em mãos.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Eu era só um jovem garoto que acabara de sair das barras dos pais, um pouco de dinheiro no bolso e uma obseção ridícula por ela.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>O vestido balançava juntamente com o vento das janelas abertas, muito apertado até sua cintura e logo solto, num rosa claro, quase branco... tão branco quanto sua pele, lisa, a qual anciava tocar a mêses. Os cabelos cuidadosamente presos com alguns cachos escorridos no rosto, onde a maquiagem a deixava com ar de mulher. Aquela que queria ter para mim.<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Um meio sorriso irradiava nos lábios vermelhos enquanto o olhar procurava o do parceiro na dança. O homem porém desviava seus olhos a todo tempo. Talvez medo de mergulhar em tal brilho dos seus. Hipócrita. Sua finalidade era única ali, e a cumpriria assim que que o som do bandolim do velho dono do bar parasse de tocar.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>E quando ali se fez o silêncio, o que mais queria era que começasse a sua música novamente. Mas não aconteceu.</div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;">" [...] E como não, e por que não dizer que o mundo respirava mais se ela apertava assim seu colo [...] "</span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>E perante a minha fascinação, não pude reparar em olhares para a minha garota, olhares presos a tal corpo e beleza, que lhes encomodavam e lhes faziam adimirar secretamente. As respirações ofegavam a cada passo dela.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>E assim como o meu, mais olhares a seguiram até as escadas, quando se fez silêncio, juntamente ao homem que dançava. Mas nenhum teve coragem de segui-los.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Me levantei de meu lugar vagarosamente então, subindo as escadas. No corredor, apenas quatro portas eram vistas. Forcei as três primeiras, aparentemente trancadas. Restava-me a quarta porta então que, para minha surpresa ou sorte, estava entreaberta. Pus-me a espiar.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Pude ver quando ele a encostava de frente a parede com um tanto de força. puxando os fios de seu espartilho com rapidez, enquanto seus lábios percorriam o pescoço dela. Tirou então a peça que modelava seu corpo, jogando-a no chão, soltando seus cabelos que se revelavam compridos. Puxou-os então para trás, tocando os lábios aos vermelhos dos seus, num beijo exagerado, sem vontade da parte dela, voraz da parte dele.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>A alça do vestido assim escorregou, dando espaço para que ele colocasse suas mãos por dentro e as envolvesse em seus seios. Suspirei juntamente a ela quando sua saia fora erguida. . Tentou virar novamente de frente a ele, sendo forçada a ficar da maneira em que estava. Os olhos se mantinham fechados.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Vidrava meus olhos naquela cena, cravando as unhas em minha mão então.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Enquanto ele percorria seu corpo com as mãos fortes demais para tal pele, sensível ao meu ver, ao mesmo tempo desabotoava o sinto da calça. O calção já tinha lá seu volume de ereção.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Subiu mais sua saia então, deixando a mostra o traseiro. Ela encostou uma das mãos a parede então, os olhos ainda fechados. Também fechei os meus quando ouvi os primeiro gemidos. Me pareceram doloridos.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>E fiquei ali por um tempo, a covardia de garoto me impedindo de adentrar o quarto, escutando aquele som com uma estranha aflição misturada a minha exitação. Abri os olhos por um tempo então, observando os movimentos ritimicos que ele fazia, um sorriso prazeroso nos lábios e as mãos ainda percorrendo seu corpo que me pareceu frágil. Ela cravava suas unhas na pele, deixando certos pontos avermelhados, a testa encostada na parede e o suor escorrendo frio.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Voltei a fechar os meus olhos então, respirando fundo, me imaginando naquele lugar, não entendendo o porque de tal brutalidade, sentindo o orgão irrigecer-se aos poucos.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Até se fazer silêncio.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Abri novamente os olhos então, a respiração ofegante. Entendi então a falta de ar que os homens mais velhos sentiam lá embaixo.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Ele subiu as calças então, afastando-se dela, a expressão agora séria.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Virou-se para ele, tocando seu ombro com um meio sorriso. Inocente, apesar de ser quem era. O homem baixou os lábios por um tempo e selou aquilo com um toque frio de lábios. Deixou algo em cima do criado-mudo, saindo do quarto e me obrigando a esconder-me numa abertura na parede.</div><div><br /></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;">" [...] Como se não fosse o tempo em que já fosse impróprio se dançar assim [...] "</span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Sentou-se em sua cama intacta, um suspiro fundo enxendo os pulmões. Forçou um sorriso a si mesma, pegando o vestido que mais cedo estendera na cama e passando-o forte pelo rosto. A maquiagem fora borrada então, e logo não havia mais.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Uma menina.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>O rosto era tão mais bonito sem todas aquelas tintas. Me fizera adimirá-la ainda mais.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>A música lá embaixo começara a tocar novamte, um novo soar de um velho bandolim. Seu olhar então me pareceu distante, de certa forma sonhador... daria tudo para saber o nome daquela menina. </div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Voltou a levantar-se, o vestido mais solto. Mirou os trocados deixados pelo homem em cima do criad0-mudo, sem se importar muito. Girou, fazendo a saia do vestido rodar também.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Não consegui me mover ao ve-la vir em minha direção. Esboçou um meio sorriso nos lábios.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>- Noite. - cumprimentou-me, acenando com a cabeça e seguindo em direção as escadas.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Respirei pesado, a olhando passar por mim, perdendo o chão sobre os meus pés, sentindo o coração palpitar, quase explodir. Tive de passar um tempo ali até me recuperar, o som da voz que me soara como melodia latejava em minha mente.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Por fim, me recompus, conseguindo caminhar até as escadas e as descer então, para parar no primeiro degrau.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Novamente o meu anjo dançava, desta vez sozinha. O vestido girava juntamente a ela, um sorriso irradiado nos lábios, os olhos fechados. Era como se ninguém estivesse ali.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Mas havia mais gente do que o comum.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>- Meretriz! - gritou um homem então, apontando para ela, que parou de chofre. - Vadia! Maldita meretriz!</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>A moça que terminava de lavar a louça no balcão sorriu espontânea, sem olhá-la. Um outro a segurou pelos ombros então, sorrindo sádico a ela de certo modo.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>- Amante do demônio. - berrou juntamente a outros ali presentes. - Prostituta! Meretriz!</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>As bochechas dela rapidamente coraram violentamente, constrangida, humilhada, enquanto a mão de um dos homens ali presentes lhe acertavam o rosto, deixando-o instantaneamente avermelhados e os olhos marejados.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>E as ofenças não paravam.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Soltou os braços então, afastando-se daqueles que a seguravam, enquanto o vestido lhe era puxado pela saia, deixando-a somente com uma espécie de segunda pele, transparente em seu corpo. Não o cobriu ... estava imóvel, lágrimas corriam-lhe pelo rosto. Anciava por um choro que não deixaria escandalizar.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>E correu. Passou por aquelas pessoas então, trombando em algumas, me deixando ainda em tom covardemente estático na escada.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Depois de um tempo a segui. Quizera eu que fosse a única.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;">" [...] Ela teimou e enfrentou o mundo se rodopiando ao som dos bandolins. "</span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>E fora mais corajosa do que eu, um homem! Não.. um garoto.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Enquanto aquelas pessoas todas saíam para fora do bar, ela corria para onde seus passo pudessem levá-la. E depois de uma boa distância, parou, virando-se para eles.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Sorriu, sarcástica e decepcionada. Eu estava longe. Mas sorriu, o que fez com que os homens ali perdessem os pés e o sentido de cada ofensa.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Sim, ela era linda a este ponto, de hipinotizar o mais perfeito cidadão. Que pôde fazer-me apaixonar.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Segui em frente assim, na mesma direção que ela, por entre as árvores ao lado daquele bar.</div><div><br /></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;">" Como fosse um lar, seu corpo a valsa triste iluminava... e a noite caminhava assim [...] "</span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Parei ao perceber que estava na margem do rio, as árvores incobrindo maior parte, iluminando o lugar somente pelo brilho da lua.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>A pele dela atingia seu tom cristalino perante aquele brilho prateado, a imagem refletindo na água. Pude ver lágrimas mancharem seu rosto enquanto uma vontade incontrolável de ir até ela e abraça-la, dizer que estava ali, me sufocava. </div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Mas o que ela faria ?!</div><div><br /></div><div>" [...] E como um par, o vento e a madrugada iluminavam a fada do meu botequim [...] "</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Sentei-me em meio ao verde do chão, sem me importar com as pedras cravadas no mesmo. E perdi a noção do tanto de tempo que passei ali a contempla-la, no mais profundo êxtasi.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Ela mirou o céu então, o pouco que se podia ver por entre as árvores, os cabelos balançando de acordo com o vento, um meio sorriso dolorido tomando-lhe os lábios naturalmente avermelhados. A pele empalidecia na noite juntamente com a brisa predominante.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Cada vez mais forte o meu coração palpitava, por vezes me fazendo perder a respiração. Nunca pensei me sentir daquela maneira, abobado pelo que os outros falavam tão simplório... uma mulher. Ou menina. Tão jovem quanto eu.</div><div><br /></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;">" [...] Valsando como valsa uma criança, que entra na roda e a noite tá no fim [...] "</span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Um giro liverto fez com que sua segunda pele rodopiasse junto dela, os olhos fechados e um suspiro fundo, como se todo o ar fosse preciso.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Fiquei somente a espiá-la.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Seu corpo. Cada curva a deixava mais perfeita, a pele pálida em contraste com os cabelos negros, enrolados. Tudo tão limpo, nítido ao meu olhar. Consegui sorrir a mim mesmo.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Tocou a ponta dos pés na água, caminhando para dentro um tempo depois. A barra do vestido molhou, flutuando por sobre suas pernas. E andava sempre mais para o meio, o olhar sempre mais distânte, um sorriso que iluminava-a.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Até desaparecer por entre as águas...</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Foi o tempo que tive para fechar os meus olhos e suspirar, rendido a ela. Encostei a cabeça numa árvore, enquanto sentia uma quentura tocar-me o corpo. Não sabia o que era aquilo... era um sentimento que machucava e me fazia sentir bem.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>E depois de um tempo perdido em pensamentos, abri os olhos. Ela ainda não havia regressado a superfície.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Esperaria por ela, enfim, tomado por uma estranha coragem. Coloquei-me de pé então, caminhando lentamente até a claridade da lua, um suor frio escorrendo-me pela testa. E parei, olhando para a água.</div><div><br /></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;">" [...] Ela valsando só na madrugada, se julgando [e verdadeiramente] amada ao som dos bandolins. "</span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Demorava demais a voltar.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Foi quando me dei por mim... arranquei os sapatos então, adentrando também aquela água fria. E segui na mesma direção.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>O frio na barriga que senti ao ver os cabelos flutuarem por baixo da água foi tão dolorido que cheguei a confundir com a dor de uma facada.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Mas pensei no que fazia. Apenas segurei naqueles fios e o puxei para perto, pegando-a no colo. Enquanto caminhava novamente a margem, mirava seu rosto. O mais próximo que já estive dela. </div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>A encostei no chão assim que cheguei a terra firme. Encostei sua cabeça em seu peito, tentando escutar as batidas de seu coração... cheguei a delirar, pensar não poder escutá-lo por ser tão pequeno quanto ela.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Loucura...</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Não havia respiração, nem mais um coração.</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Porém, mesmo sem brilho, sua beleza irradiava. Foi quando toquei nosso lábios então, num ato insano, enquanto a minha respiração intensificava-se.</div><div><br /></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Enquanto o sol clarea o horizonte, observo sua pele cada vez mais fria, sem brilho. E sei... posso ficar aqui o tempo que for, a adimirá-la, mesmo com a impossível correspondência de seu toque ao meu. Meu eterno anjo. </div><div><br /></div><div><br /></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;">Marquesa de Sade .</span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;"> </span></span><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;"> 26/dezembro/2009</span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;"> </span></span><span class="Apple-style-span" style="color:#990000;"> (sábado)</span></div>Amanda Costahttp://www.blogger.com/profile/17427109728984645283noreply@blogger.com1